Hayal Gücü- Son

-Buradayım babaa!

Necati, arkasına dönüp baktı… Kızı oyuncakçı dükkânındaydı, koşarak yanına geldi.

-Beni korkuttun kızım, bir daha elimi bırakma oldu mu?
-Tamam babacığım, bırakmam. Şu dükkânda çok güzel bebekler var, bakalım mı?
-Peki, istersen birini alırım.
-Yaşasın! 

Necati, kızı ile oyuncakçı dükkânına girdi.

-Hoş geldiniz beyefendi. Kızınız vitrinden içeri bakıyordu, ben içeri çağırdım. 
-Neden?!
-Kızmayın beyefendi, kızınızın iyiliği için.
-Kızımın iyiliği size kalmadı herhalde!
-Beyefendi, siz şöyle bir oturun. Şu ayranı için, ferahlarsınız. 
-Olmaz, istemem!
-Beyefendi, lütfen. Neden kızınızı içeri çağırdığımı anlatayım. Siz isterseniz yine de kızabilirsiniz. Lütfen ilk önce beni dinleyin.
-Pekâlâ, dinliyorum.

-Beyefendi, benim adım Mahmut, 20 yıldır bu caddede esnafım. Bu caddeden akşama kadar hırsızlar, kaçakçılar, tokatçılar, dolandırıcılar, dilenciler, her türlü kirli iş pazarlamacıları yani sizin anlayacağınız bir sürü kötü adam gelip geçer. Ben nelere şahit olmadım ki bu caddede?! Allah bağışlasın, çok güzel bir kızınız var. Bırakın böylesi bir yavruyu, ayakta uyuyan kocaman adamı bile kaçırırlar! Köşedeki dilenciyi görüyor musunuz?

-Evet, ne olmuş dilenciye?
-Adam dilenmekten çok, çevreyi kolaçan ediyor sanki? Bak, dibinden iki teyze geçiyor ama adam onlardan para istemiyor! Gerçek dilenci olsa, hacı teyzelere elvan çeşit dualar edip bir kaç kuruş koparır değil mi?

-Haklısın, adamın pek dilenmekle alakası yok galiba!
-Şu karşıdaki simitçiyi görüyor musun?
-Evet, zavallı simit satıyor, yanlış bir şey mi yani? 
-Hayır, simit satmak yanlış değil ama adam daha düne kadar en becerikli kumarbazlardan biriydi. Tövbe etmiş diyorlar, inşallah tövbesinden dönmez.
-Yahu burada hiç sağlam adam yok mu?

-Estağrifullah, öyle demek istemedim… Bir çürük domates koca kasa domatesi bozmaya yeter de artarda. Buralarda insanları rahatsız edecek bayağı şerli insan var. Hem siz şu kavşağa bakın lütfen! Bazıları ne trafik lambasına bakıyor, ne sağına ne de soluna… Son gaz, sanki yarış pistinde! 

-Haklısınız Mahmut bey… Şey, az önce biraz kaba davrandım, kusuruma bakmayın… Hem size çok teşekkür ederim… Kızım, hangi bebeği istersin?

-Şunu alalım babacığım.
-Tamam kızım, alalım.
-Hayırlı işler Mahmut bey, tekrar teşekkür ederim!
-Rica ederim, beyefendi… Her zaman bekleriz, çayımızı için…
Necati kızıyla pastahaneye giderken Aslı yanlarına geldi. 
-Merhabaaa!
-Annee! Bak, babam bana ne aldı!
-Aa ne kadar güzel bebekmiş bu! Çok güzel! Ev de sıkıldım, bende sizinle gezmeye geldim.
-Aslı çok iyi yapmışsın, bizde pastahaneye gidiyorduk.
-İyi olur, uzun zamandır beraber bir yerlere çıkmamıştık….

Fadime hanımın senaryosu değerlendirilmeye kalmadan elektrik geldi. Herkes heyecanla televizyona baktı ama film bitmişti haberler vardı.

-Sayın seyirciler, Çürük Çeşme mahallesindeki bir birahanede çıkan kavgada beş kişi ağır yaralandı…

Haberleri hiç kaçırmayan Pakize hanım: “bize ne kavga eden ayyaşlardan, sarhoşlardan! Koca koca adamlar, kavga etmeselerdi!” diye söylenerek televizyonu kapattı...

Yazı serisini başından itibaren okumak için tıklayın.

Abdullah Konuksever