Yunus Emre Rahmetullah

Yunus emre hazretleri 1240 yılında doğup 1322 yılında 82 yaşında vefaat etmiştir. Karaman da adını verdiği caminin batısındaki haziresinde Mürşidi Taptuk Emre ve efradı ile birlikte Rabbının misafiridir.

Yunus emre hazretleri Karaman a 30 km mesafesinde ki hacı İsmail tekkesinde mürşidi Taptuk Emre hazretlerine intisap edip seyrü sülükünü ikmal etmiştir. Zamanın tasavvuf büyükleri ve alimlerini ziyaret edip istifada edip dualarını almıştır. Mana sultanı Mevlana Celalettin Rumi hazretleri, Hak hakikat ve marifet aşığı Yunus Emre için “Ben hangi makama ayak bastıysam şu türkmen dervişini benden ilerde gördüm” Demiştir.

Yunus Emre şiir demek, aşk demek, sevgi demek, saygı demek, muhabbet demek, teslim olmak demek, yanmak demek, dua demek, hizmet demek, mana aleminin sırlarına erip Rabbının huzurunda olmak demektir. Yunus madde alemine mana kazandıran demektir.

Yunus Emre'nin sarı çiçeği var oluşu topraktır. Tüm mahlukat, nebadat ve cemadat topraktan yaradılmıştır. Derviş Yunusta toprak tan yaradılmış olduğunu bilir. Toprak gibi tevazu sahibidir. Toprak yaradılanları üzerinde taşır. Her türlü atık maddeyi alır. Temizler ve hizmete sunar. Topraktan mamül gıdalarla besleniriz, toprak evde ikame ederiz, yine toprağa döner, toprak oluruz. Sarıçiçeğimizde toprağa atılan tohumdur. Çimlenir, fidan olur, gelişir. İnsanın annesinden beslendiği gibi çiçekte kökleri ile toprağa bağlıdır. Topraktan beslenir. Çiçeğimizin gödeşi dalı yaprağı kardeşidir. Goncasıyla tacıyla bir ailedir. Her şeyden önemlisi canlıdır, candır, canandır. En önemlisi renktir, parlaklıktır, etrafa verdiği seyir zevkidir, etrafa saçtığı güzel kokudur.

Miskin yunus çiçeği seyreder ve tefekkür eder, sanatı görür. Yaradan sanat sahibi Rabbının kuvvet kudretini temaşa eder. İnsan denen muammanın acizliği zavallığını düşünür. Her iki yaradılan arasındaki diyoloğu yaşayarak ortaya koyar. Zira sarı çiçeğimizde sevildiğini Yunusu bilir ve tanır. Delilide ben beni bildim sen beni bildinmi der. Kitaplık çaptaki cevabı alır, “sen YUNUS DEĞİLMİSİN “der. Mevlana hazretlerinin mesnevisi okur. Verdiği cevap “ete kemiğe büründüm Yunus diye göründüm” mısrası dilinden dökülür. Emir olunduğun gibi dost doğru ol emri illaisiyle, dergaha taşıdığı odunlar bile düzgündür doğrudur. Bu kapı hak kapısıdır bu kapıya eğrilik yakışmaz der. Yaradılanı sever yaradandan ötürü, Pazar eyledik götürü düsturuyla her kulu karşılıksız sever. Her hadiseye Rahmet gözüyle bakar. Dervişliği himmet, hizmet, problem çözme, karşılıksız sevme, dua etme, gönüle girme ve gönüller yapma sanatı olduğunu söyler.

Sarı çiçeğimizin maddi beslenmesi için kaliteli toprak, organik gübre, bitki besini, vitamin ve minarellere , manevi olarakta ısı ışık nem ve oksijene ihtiyacı vardır. Dervişin tekkede yetişmesi içinde aşk sevgi teslimiyet gerekir. Seyri sülük için tövbe, nafile ibadetler, zikir, selavat, rabıta ve tefekkürü mevt murakabeler den geçer. Az uyumak, az konuşmak, az yemek , zikiri, tefekkürü mevti ve kuran okumayı çok yapmayı düstur edinmiştir. Böylelikle müridin iç dünyası ihata edilir. Kalp tasviye nefis tezkiye olur. İlmi ledün denen batıni ilimlerin sırrına erilir. Nefis mutmain seviyesine gelince manevi ikramlara kavuşulur. Murakabelerde ilahi emirler tefekkür edilir.

Tefekkür eden için sarı çiçeğin bir taç yaprağı bile yeter. Etmeyen için tüm ağaçlar bile yetmez. Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim diyen Aleyhisselam efendimiz, kişinin dinden nasibi ahlakı kadardır diyor. Derviş ahlaki olgunluğu takvayı tekkede hizmet ile öğrenir. İnabesini tamamlayan mürit himmet ile hizmete ve irşat vazifesine başlar.

Yunus emre Rabbinin her an kendiyle beraber, şah damarından daha yakın ve Allah ın kendisini sevdiği ni tefekkür eder. Geceler ibadetle gündüzler halk içinde şiirlerle, nasihatlar iş bitirme ve ihtiyaç gidermeyle hayatını idame ettirir. Dünyalık servet biriktirmez, az bir gıda ile hayatını idame ettirir.

Aziz Mahmut hüdayi hazretlerinin kır gezisinde üstadı Üftade hazretlerine hediye getirdiği solmuş bir çiçektir. Neden daha canlı bir çiçek getirmedin sorusuna hazret, ”hangi çiçeğe elimi uzatsam Rabbımı zikir ediyordu, hiç birinin zikrine kopararak mani olamadım” der. Onun için bu solmuş çiçek başkası tarafından koparılmıştı onun için getirdim der. Üftade hazretleri derin bir iç geçirmeyi mütakip hayretle müridine nazar eder. “Mamut merkezi buldu” der.

Yunus emre hazretleri zikir halinde olan sarı çiçek ile gönül lisanıyla konuşmuş. Hal lisanı ile “dervişlik olsaydı taç hile ırka bizde alırdık otuza kırka” ifadesiyle beşeri sıfatların yerine meleki sıfatları galip gelmiş, gönül dünyası nurlandırarak, dış dünyasını Allah ın boyası ile boyamıştır.

Ben gelmedim dünya için, benim işim sevi için" demesiyle hakikat ve marifet ilmine ulaştığını görüyoruz. Nefis makamlarını geçerek cenneti bile isteyene bırakmıştır. Cennette cemalullaha talip olup, Allah onları sever onlarda Allahı sever sırrıyla MERKEZİ BULMUŞTUR. Rabbımın seçilmiş has kulu olarak hizmet ve himmetlerinin karşılığı olarak bunca yıl ziyaret edilip, unutulmamış, kendimizden biri olarak fatiha lar ihlaslar yasinler ve hatimlerle devamlı ikramlarda bulunuyoruz

 Necdet BAŞTOKLU