TÜRKLÜK ELDEN GİDİYOR, TÜRKÇE ELDEN GİDİYOR!

Geçtiğimiz yıllarda yabancı uyruklu bir arkadaşa bizim caddeler hakkında; Tabelaları, çalan müzikleri vs. ‘’ilk izlenimin ne oldu?’’ diye sordum. ‘’Kesinlikle Avrupa ülkesi gibi’’ dedi.

Ben bile yabancı uyruklu biri olarak Türkçe’ye böyle ihanet etmedim cevabını verince bende karşısında diyecek bir cevap bulamadım ve konuyu değiştirdim.

Çünkü verebilecek bir cevabım yoktu.

Ne diyebilirdim ki? Yaşadığım bu olaydan sonra bu konular hakkında çalışıp halkımızda biraz da olsa hassasiyet uyandırmayı kendime bir borç bildim.

‘’Ülkemizde özellikle Güney Bölgesi’nde herhangi bir sokak veya cadde de yürüyüşe çıkın şöyle bir etrafınıza bakın, Kendinizi Avrupa'da zannedersiniz.’’ geçmişteki bir yazımda bu sözleri kullanmıştım. Evet, Güney Bölgesi diye kastettiğim yerler kıyı kesimlerdeki illerdi. Daha sonra İstanbul’a gittiğim zaman bu illerden bir farkının olmadığını anlamıştım. Evet, gittikçe dil bakımdan yozlaşıyorduk. Ama beni en çok üzen güzel şehrim Karaman’dı. Türkiye genelinde çok bilinmese de Türk Dilinin Başkent’iydik. Lakin Karaman’ın da hiçbir farkı kalmadı saydığım bu illerden. Hele ki yakın zamanlarda sayıları iyice artmış durumda olan ‘’Suriyeli, Afgan, Pakistanlı’’ mültecilerle birlikte Türkiye’nin dört bir yanındaki tabelalar, reklamlar, ilanlar yerini yavaş yavaş Arapça’ya bırakmaya başladı.

Bu durum artık ticaretin ana bir kuralı haline gelmiş, bir ülkenin kendi dil ve kültüründen kopmasının, kimlik kırılmasına uğramasının bariz ve en vahim örneklerinden biri oldu artık.

Oysa ismimizi gâvur ismi koymadığımız gibi, aynı hassasiyeti işyerimizin tabelasında da göstermeliydik, göstermeliyiz. Hasan’ı Hans yapmayan bir Müslüman Türk, nasıl olurda dükkânında Hans’a ait isimler kullanabilir?

Araçlarda, marketlerde ve birçok mağazalarda yerli müzik yerine, yabancı müzik tercih ediliyor ve çalınıyor.

Türk Halk müziğinden, Sanat müziğine, yerel müziğe kadar, envai çeşit müziğimiz var. Bunlar dururken, yabancının, gâvurun müziği, benim ülkem de, benim alışveriş merkezimde, marketimde veya mağazamda, kafemde, kahvemde, düğünümde, eğlencemde niye çalınır?

Bir başka dil ve kültür erozyonu da, özellikle gençlerin giydiği elbiseler üzerindeki yabancı yazılar, çocuklarımızın çanta ve defterlerinin üzerinde yabancı yazı ve resimler. Oysa çocuklarımızın çanta ve defterleri üzerinde bize ait bir dil ve bizim kültürümüze, tarih ve medeniyetimize ait resimler yer almalıdır.

Özellikle gençler moda denen belanın en büyük taşıyıcıları olarak, saç yapılarından tutun da, giydikleri kıyafetlere kadar, İngiliz, Fransız ya da bir başka Hıristiyan ülke insanlarından görünüm olarak hiçbir farkları kalmamıştır.

Özet olarak milli kültür ve dilimiz açısından büyük bir erozyonla karşı karşıyayız.

Bu gidişle, bizden sonraki nesil de bizi anlamayacak ve sürekli birbirinden kopan, birbirini anlamayan, anlayamayan kuşaklar haline geleceğiz. Geçmişimizle bağımız kopacak, köksüz bir millet haline geleceğiz.

Bir millet bağımsızlığını, hürriyetini ve sınırlarını kaybedebilir, hatta yıllar boyunca başka bir milletin esareti altında yaşamak zorunda kalabilir ama bütün bu unsurlar o milletin yok olmasına etken olamaz.Ancak kendi dilini kaybetmiş bir millet yok olmaya mahkumdur." - Hüseyin Nihal ATSIZ

Allah bu milleti tüm şer akım ve istilalardan korusun ve muhafaza etsin, İnşallah. Hüseyin Zenginoğlu